Tak wyglądał rejon ulicy Karmelickiej bezpośrednio po wojnie, do 1949 r., kiedy ruszyła budowa nowego muranowskiego osiedla. Gruzów na terenie dawnego getta było tak dużo, że wobec niemożności ich usunięcia architekt zdecydował o wykorzystaniu rumowiska jako cokołu do postawienia nowych domów. Gruz, zmielony z betonem na miejscu budowy, służył też jako budulec przy wznoszeniu muranowskich bloków w południowej części osiedla (między al. Solidarności a ul. Dzielną).