Intraco

Do 1978 r. wieżowiec z ulicy Stawki o charakterystycznej szklanej fasadzie był najwyższą budowlą aglomeracji warszawskiej. Głównym przeznaczeniem tego jednego z najstarszych stołecznych biurowców, wzniesionego między  1973 a 1975 r., był wynajem przestrzeni biurowej dla zagranicznych spółek działających w branżach technicznych i handlowych. 

W związku z planami budowy wieżowca na Stawkach, w 1973 r. rząd powołał w resorcie handlu zagranicznego najpierw specjalne biuro ds. realizacji tej inwestycji, a potem Przedstawicielstwo Budowy i Eksploatacji Biurowca Przedstawicielstw Firm Zagranicznych „Intraco”. Dwa lata później przekształcono je w Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego. Wykonaniem projektu zajęła się szwedzka firma BPA Byggproduktion AB, która rozpoczęła budowę po zatwierdzeniu projektu Petera Diebitscha - architekta także szwedzkie pochodzenia. Architektura biurowca nawiązuje do późnomodernistycznego stylu, co podkreślała początkowo ujęta w projekcie ceramiczna elewacja autorstwa Mirosława Duchowskiego.

Wieżowiec, o wysokości 107 m (z masztem antenowym 138 m) ma 39 kondygnacji o łącznej powierzchni 31,5 tys. m.kw., podziemny garaż na 200 samochodów i zewnętrzny parking. Pomieszczenia wynajmują tu 44 firmy polskie i zagraniczne. W 1998 r. Intraco przeszło lifting – zniszczone płytki na fasadzie wymieniono na gładkie, zielone okładziny. W trakcie prac remontowych nie obyło się bez drobnego incydentu - w sierpniu 1998 r. zapalił się styropian, którym pokryty był budynek. Obyło się jednak bez ofiar. Spółka Intraco administrowała w przeszłości także biurowcem przy ul. Chałubińskiego (tzw. Intraco II, dawny Elektrim). 

Więcej